قوانین و اساسنامه ها

  • خانه
  • قوانین و اساسنامه ها

قوانین و اساسنا مه ها

آيين نامه انتظامی رسيدگي به تخلفات صنفی وحرفه ای شاغلين حرفه های پزشكی و وابسته درسازمان

دراجراي ماده 2ومواد 28 تا 43 قانون سازمان نظام پزشكی مصوب 25/1/83 مجلس شورای اسلامی که در تاریخ 16/8/83 با اصلاحاتی به تصویب مجمع تشخيص مصلحت نظام رسیده وبه منظور تلاش در راستای پيشبرد و اصلاح امور پزشكی و حفظ شئون جامعه پزشكي و حمايت از حقوق صنفی و حرفه ای شاغلين حرفه هاي پزشكی و همچنين حفظ وحمايت ازحقوق بيماران، رسيدگی به تخلفات صنفی وحرفه ای شاغلين حرفه های پزشكی و وابسته موضوع ماده 4 قانون سازمان نظام پزشكی جمهوری اسلامی ايران به شرح مواد آتی در دادسراها، هياتهای بدوی انتظامی شهرستانها، هياتهای تجديد نظر انتظامی استانها و هيات عالی انتظامی مستقر در سازمان نظام پزشكی مركز صورت می گيرد.

 

فصل اول : تعريف، شرح وظايف و تخلفات صنفی و حرفه ای

قسمت اول : تعريف (ماده 1)

حرفه های پزشکی و وابسته به امور پزشكی موضوع ماده 28 قانون سازمان نظام پزشكی جمهوری اسلامی ايران كه از اين پس به اختصار قانون ناميده می شود عبارتند از: پزشکان ، دندانپزشکان ، دکترهای داروساز ، متخصصین و دکترای علوم آزمایشگاهی (حرفه ای یا متخصص ) نشخیص طبی ، مامایی و سایر لیسانسیه های پروانه دار گروه پزشکی ، فارغ التحصيلان كاردانی، كارشناسی، كارشناسی ارشد و بالاتر شاغل در رشته های علوم آزمايشگاهی ، بينايی سنجی ، شنوايی سنجی ، گفتار درمانی ، ايمولونوژی ، بيوتكنولوژی پزشکی، راديولوژی ، بيوراديولوژی پزشکی ، راديو تراپی ، پرستاری، اطاق عمل ، هوشبری، علوم دارویی، تغذيه، مبارزه با بيماريها، بهداشتكاری دهان و دندان ، کاردان دندانپزشکی ، شاخه های مختلف بهداشت ، توانبخشی ، فيزيوتراپی، بيوشيمی پزشكی ، خدمات اجتماعی و مددكاری، سایر رشته های علوم پايه پزشكی ، روانپزشكی بالينی ، روانشناسی بالينی و كودكان استثنائی ، كايرو پراكتيك ، ژنتيك پزشكی و نيز ساير حرفه های وابسته به امور پزشكی كه فعاليت آنها نياز به اخذ مجوز از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی و سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران دارد. تبصره : شاغلين حرفه های پزشكی و وابسته موضوع اين ماده افرادی هستند كه در يكی از مراكز تحقيقاتی ، درمانی ، آموزشی و بهداشتی اعم از خصوصی ، دولتی و تعاونی پزشكی ، وابسته به دولت يا خيريه يا حسب مورد ، مطب يا دفتر كار اشتغال دارند و از اين پس به اختصار " شاغلين حرفه هاي پزشكي و وابسته " ناميده می شوند . .

 

قسمت دوم : شرح وظايف و تخلفات صنفی و حرفه ای   (ماده  2- 28)

شاغلين حرفه هاي پزشكي و وابسته مكلفند بدون توجه به مليت، نژاد، مذهب و موقعيت اجتماعی- سياسی و اقتصادی بيماران حداكثر تـــــــلاش ممكن را در حدود وظايف قانونی و حرفه ای خود به كار ببرند.
ماده 3- شاغلين حرفه های پزشكی و وابسته بايد طبق موازين علمی، شرعی و قانونی با رعايت نظامات دولتی ، صنفي و حرفه اي انجام وظيفه كرده و از هرگونه سهل انگاری درانجام وظايف قانوني بپرهيزند.
ماده 4- شاغلين حرفه هاي پزشكي و وابسته حق افشاي اسرار و نوع بيماري بيمار، مگر به موجب قانون مصوب مجلس شورای اسلامی را ندارند.
ماده 5-شاغلین حرفه های پزشکی موضوع ماده 1 این قانون موظف به پذيرش آن تعداد بيمار هستند كه بعداز تشخيص و اعلام سازمان نظام پزشكي ، حسب مورد، انجام خدمات آنان در يك زمان مناسب ، ميسر باشد .
ماده 6-انجام امور خلاف شئون پزشكي که مصادیق آن توسط سازمان نظام پزشکی اعلام خواهد گردید، توسط شاغلين حرفه هاي پزشكي و وابسته ممنوع است و بايد از ارتكاب كارهايي كه موجب هتك حرمت جامعه پزشكي مي شود خودداري كنند.تحميل مخارج غير ضروري به بيماران ممنوع است. تعیین مصادیق مخارج غیر ضروری براساس نظر کمیته کارشناسی تخصصی دادسراها و هیاتهای انتظامی میباشد .
ماده 8- ايجاد رعب و هراس در بيمار با تشريح غير واقعي وخامت بيماري يا وخيم جلوه دادن بيماري ممنوع است و پزشك مي تواند به نحو مقتضي بيمار و بستگان را درجريان خطرات، وخامت و عواقب احتمالي بيماري قرار بدهد.
ماده 9-تجويز داروهاي روان گردان و مخدر به گونه اي كه به حالت اعتياد درآيد ممنوع است، مگر در مواردي كه بيمار از بيماري رواني يا از دردهاي شديد ناشي از بيماري هاي غير قابل علاج رنج ببرد يا ضرورت پزشكي مصرف آنها را ايجاب كند.
ماده 10-شاغلين حرفه هاي پزشكي و وابسته مكلفند در بخش غیر دولتی تعرفه هاي خدمات درماني مصوب سازمان نظام پزشکی و در بخش دولتی تعرفه های خدمات پزشکی مصوب هیات دولت ( موضوع بند ك تبصره ماده 3 قانون ) را رعايت كنند.شاغلین حرفه های پزشکی و وابسته حق ندارند هیچگونه وجه یا مالی را از بیماران علاوه بر وجوهی که توسط مسؤلان مؤسسه درمانی ذیربط طبق مقررات دریافت می شود ، وصول نمایند .
ماده 12-شاغلين حرفه هاي پزشكي و وابسته مكلفند در مواقعي كه به منظور پيشگيري از بيماريهاي واگير يا درهنگام بروز بحران و سوانح از سوي سازمان نظام پزشکی و یا مراجع قانونی ذیربط اعلام مي شود ، همكاري ممكن و لازم را معمول دارند . ماده 13- جذب و هدایت بيمار از مؤسسات بهداشتي درماني دولتي و وابسته به دولت و خيريه به مطب شخصي يا بخش خصوصي اعم از بيمارستان و درمانگاه و ... و بالعكس به منظور استفاده مادي، توسط شاغلين حرفه هاي پزشكي و وابسته ممنوع است.
ماده 14-جذب بيمار به صورتي كه مخالف شئون حرفه پزشكي باشد و همچنين هر نوع تبليغ گمراه كننده از طريق رسانه هاي گروهي و نصب آگهي در اماكن و معابر، خارج از ضوابط نظام پزشكي ممنوع است. تبليغ تجاري كالاهاي پزشكي و دارويي از سوي شاغلين حرفه هاي پزشكي و وابسته، همچنين نصب اعلانات تبليغي كه جنبه تجاري دارند، در محل كار آنها مجاز نيست.انتشار مقالات و گزارشهاي پزشكي و تشريح مطالب فني و حرفه اي كه خارج از ضوابط علمي پزشكي بوده و جنبه تبليغاتي گمراه كننده داشته باشد، ممنوع است.
ماده 16-استفاده شاغلين حرفه هاي پزشكي و وابسته از عناوين علمي و تخصصي غير تائيد شده توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي ممنوع است.
ماده 17-تجويز داروهايي كه از طرف وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي در فارماكوپه ( مجموعه دارويي كشور ) اعلام نشده باشد ، بدون توجیه علمی مورد تائید توسط سازمان نظام پزشکی و یا انجمن های علمی – تخصصی مربوط ، مجاز نمیباشد.
ماده 18-پزشك معالج مسؤل ادامه درمان بيمار خود در حد توانايي و تخصص به استثناي موارد ضروري است ، مگر اينكه بيمار يا بستگان او مايل نباشند . تبصره - موارد اورژانس از شمول اين ماده مستثني است و پزشک مکلف به هرگونه اقدام درمانی بدون توجه به نظر و اذن بیمار یا همراهان او میباشد.
ماده 19- در مواردي كه مشاوره پزشكي لازم باشد ، انتخاب پزشك مشاور با پزشك معالج است. در صورتيكه بيمار يا بستگان او مشاوره پزشكي را درخواست نمایند، مشاوره پزشكي با نظر پزشك معالج به عمل می آید و اجرای دستورات پزشک مشاور با نظر پزشک معالج میباشد و چنانچه بيمار يا بستگان او بدون موافقت پزشك معالج ،از پزشك ديگري براي درمان بيمار دعوت به عمل آورند، در اينصورت پزشك معالج اول مي تواند از ادامه درمان بيمار در موارد غیر اورژانس خودداري نمايد.
ماده 20- فروش دارو و محصولات آرایشی و بهداشتی و تجهیزات و لوازم پزشکی و محل طبابت توسط شاغلین حرفه های پزشکی بدون اخذ مجوز رسمي از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي ممنوع است.
ماده 21-مشخصات و طرز استفاده داروهاي تجويز شده به بيمار بايد توسط پزشك با خط خوانا و انشاي قابل فهم در نسخه قيد شود. تبصره - دكترداروساز موظف به توضيح ودرج چگونگي تجويزداروطبق نسخه پزشك است .
ماده 22-صدور هر نسخه می باید براساس شرایط بیمار و اصول علمی نسخه نویسی صورت گیرد .
ماده 23-مسئولان فني مکلفند در تمام ساعات موظف، بر امور فني مؤسسات پزشكي نظارت كنند.
ماده 24-اندازه و ساير مشخصات سرنسخه ها، تابلوها و چگونگي درج آگهي در رسانه ها بايد طبق ضابطه اي باشد كه به تصويب شورايعالي نظام پزشكي ميرسد .
ماده 25- به كارگيري و استفاده از افراد فاقد صلاحیت در امور پزشكي و حرفه هاي وابسته در مؤسسات پزشكي و مطب ممنوع است.
ماده 26-شاغلين حرفه هاي پزشكي مكلفند نشاني و تغيير نشاني و تعطیل مطب و مؤسسات پزشكي خود را به سازمان نظام پزشكي محل اطلاع دهند .
ماده 27- شاغلين حرفه هاي پزشكي مكلفند در موارد فوريتهاي پزشكي اقدامات مناسب و لازم را براي نجات بيمار بدون فوت وقت انجام دهند.
ماده 28-مسؤلان فني مؤسسات پزشكي اعم از دولتي، خصوصي و خيريه مكلفند علاوه بر قوانين و مقررات موجود در آئين نامه هاي مصوب وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي و سازمان نظام پزشكي ، ضوابط علمي و حرفه اي ذيربط را رعايت كنند .

 

فصل دوم : مجازاتهاي انتظامي  (ماده 29 - 33)

ماده 29- مجــــــــازاتهاي موضوع تبصره (1) ماده 28 قانون سازمان نظام پزشكي مصوب 16/8/83 مجمع تشخيص مصلحت نظام به شرح زير اعمال مي شود :
الف- متخلفان از مواد 2 ،4 ،5 ،8 ،18 ، 19و 22 ، 24و 26 اين آيين نامه حسب مورد به مجازاتهاي مقرر در بندهاي ( الف ) يا( ب ). تبصره - متخلفان از مواد موضوع اين بند به استثناي مواد 2 ،4 ،8 و24 در صورت تكرار به مجازاتهاي مقرر در بند (ج) و در مورد موارد 2 ،4 ،8 و24 به مجازاتهاي بند هاي (ج) يا (د).
ب- متخلفان از مواد 9، 15، 16، 17، 20، 21و 23 حسب مورد به مجازاتهاي مقرر در بند هاي (ب)، (ج) يا (د).
پ- متخلفان از مواد 7، 10، 11، 12 ، 13 ، 14 و25 حسب مورد به مجازاتهاي مقرر در بند هاي (ج) ، (د) يا (ه).
ت- متخلفان از مواد 27 و 28 حسب مورد به مجازاتهاي مقرر در بندهاي (ج) ، (د) ، (ه) يا (و).
ث - متخلفان از مواد 3 و 6 به مجازاتهاي مقرر در بندهاي (ج) ، (د) ، (ه) ، (و) يا (ز).
ماده 30- مفاد آراي قطعي هياتهاي انتظامي نظام پزشكي در مورد بندهاي (پ) و (ث) ماده 29 اين آيين نامه در نشريات محلي و كثيرالانتشار كشور درج مي شود.
ماده 31- در مواردي كه راي قطعي به محروميت از اشتغال به امور پزشكي و حرفه های وابسته صادرميشود،اشتغال محكوم عليه به حرفه هاي ياد شده در مدت محروميت، در بخشهاي خصوصي، عمومي، دولتي و يا خيريه ممنوع است.
ماده 32- آثار محروميتهاي انتظامي اعمال شده با گذشت مواعد زير زايل خواهد شد :
الف- مجازاتهاي انتظامي مندرج در بندهای (الف) و (ب) تبصره 1 ماده 28 قانون، براي مرتبه اول محسوب نگرديده و در صورت تكراربه مدت يكسال بعد از اجراي راي قطعي .
ب- مجازاتهاي انتظامي مندرج در بند (ج) تبصره 1 ماده 28 قانون، به مدت 2 سال از تاريخ اجراي راي قطعي و در صورت تكرار به مدت 3 سال.
ج- مجازاتهاي انتظامي موضوع بندهاي (د)،(و) و (ه) تبصره 1 ماده 28 قانون، به مدت 5 سال از تاريخ اجراي راي قطعي و در صورت تكرار به مدت 7 سال.
ماده 33- مرجع تشخیص تمامی موارد تخلف از آئین نامه فوق ، دادسراها و هیاتهای انتظامی میباشند.